Casper Porton weet op zeer deskundige wijze leraren Klassieke Talen aan het denken te zetten over hun eigen lespraktijk. Hij combineert daarbij zijn diepgaande kennis over bestaand lesmateriaal van over de hele wereld met zijn gevoeligheid voor de manier waarop kinderen de lesstof het best tot zich kunnen nemen. Dit resulteert in een ‘revolutionaire’ aanpak van de dode talen, die bij nader inzien helemaal niet zo revolutionair is: beschouw Latijn en Grieks als een levende taal en niet als een abstracte puzzel. Porton stelt geen kant-en-klare oplossing voor, maar nodigt iedere docent uit om stapje voor stapje zijn eigen lesgewoontes tegen het licht te te houden, waarbij hij telkens de belangen van de leerling en niet het gemak van de leraar voorop te stelt. Kortom: een fundamentele eye-opener voor alle onderwijzers die de Klassieke Talen én hun leerlingen een warm hart toedragen en niet terugdeinzen voor een fikse dosis zelfreflectie.